ابیانه، روستای تاریخی در دل کویر استان اصفهان واقع شده است که سفر به این نقطه بکر و منحصر به فرد ایران خالی از تجربه‌های ماندگار نیست. وقتی می‌خواهید از هیاهوی شهر به مکانی آرامش بخش سفر کنید، سفر به کویر بهترین گزینه برای تجربه‌ای متفاوت و لذت‌بخش است.
ابیانه نقطهای خوش‌منظره و خوش آب‌وهوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است ، در گذشته به بیدستان معروف بوده است ، روستایی که در دامنه کوه کرکس در نزدیکی شهرستان نطنز واقع شده است. این روستا را به اعتبار آثار و بناهای تاریخی پرتنوعش باید از زمرهٔ استثنائی‌ترین روستاهای ایران به شمار آورد.
ابیانه یکی از کهن‌ترین زیست‌گاه‌های انسانی در حاشیه دشت کویر ایران بوده و کارشناسان قدمت هزار و پانصدساله را برای آن تخمین می‌زنند. آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دوره‌های ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار است، این آثار نشان دهنده قدمت تاریخی این زیست‌گاه انسانی است، شکوه معماری بومی و سرشار از زیبایی این روستا، آن را در شمار نمونههای کم نظیر دیدنیهای جهان درآورده است.در دورهٔ صفویه هنگامی که شاهان صفوی برای ییلاق به نطنز می رفتند بسیاری از نزدیکان آن‌ها و درباریان ترجیح میدادند در ابیانه اقامت کنند.
پشت بام مسطح خانههای پایین‌دست، حیاط خانههای بالادست را به وجود آورده است و هیچ دیواری هم آن‌ها را محصور نمی‌سازد. ابیانه در وهلهٔ نخست روستایی چندطبقه به نظر می آید که در بعضی موارد تا چهار طبقهٔ آن را می‌توان مشاهده کرد. اتاق‌های ابیانه به پنجرههای چوبی ارس مانند مجهزند و اغلب دارای ایوان‌ها و طارمی‌های چوبی پیش‌آمده مشرف بر کوچه‌های تنگ و تاریک که خود به‌صورت مناظر جالبی درآمدند. نمای خارجی دیوارهای خانههای ابیانه با خاک سرخی که معدن آن در مجاورت روستا است پوشیده شده است.
ویونا
ابیانه